Kısır bir döngünün içine sıkışıp kaldık. Her gün aynı olaylar tekrarlanıyor ve çözüm bulamadan günü kapatıyoruz. Konuşmaktan başka yaptığımız bir halt yok zaten. En azından bu benim için böyle. Hafta içi İstanbul da özel bir üniversiteden konferans teklifi aldım. Konuyu da siz belirleyin dediler. Ona göre bir kaç konuşmacı daha getireceklermiş. Her neyse, bu ülke de en kolay şey konu bulmak zaten. Direk bireyin yalnızlığı, huzursuzluğu, öfkesi ve sosyal hayatın içinde aidiyet duygusunu kaybetmesini konu alan bir şey hazırlanabileceğini önerdim akabinde kabul edildi. Zaten 'Şehrin Sancısı' kitabım da tamamen bireyin huzursuzluğu üzerine kurulu bir kitap. Ben de baştan aşağı huzursuz bir birey olduğum için zorluk çekeceğim bir konu değil. Ardından konu üzerinde çalışmaya başladım. Çok değil bir kaç gün sonra telefonum çaldı ve muhatap olduğum ses, bir teminat istedi benden. Sözlü bir teminat herhalde sonuçta yabancıyım bu işlere. Teminat ise şu; Hiçbir şekilde ülke yönetimini eleştirip, siyasi konulara girip ağır ithamlarda bulunmamak, ortalık karışık zaten bla, bla, bla. Falan...
Tabi ben buna gayet öfkelendim. Bu ülkede yaşayan insanların huzursuzluğu, yalnızlığı ve öfkesinin büyük bir kısmı sosyal olaylardan ve siyasi sarsıntılardan geçiyor. Akabinde, 'gidin başka birini bulun.' diye telefonu sert bir şekilde kapattım. Geri arayan falanda olmadı. Büyük ihtimalle, suratlarına telefonu kapatmam hoşlarına bile gitti. Çünkü öyle ya da böyle tehlikeyi bertaraf ettiler. Sonradan da haberim oldu. Bir kaç kişisel gelişimci bulmuşlar, insanlara sahte ve ucuz fikirleri empoze edecekler...
Hassiktiriniz efendim...
İnancı olan bir insanın kişisel gelişim zırvalıklarına ihtiyacı yoktur. Zaten ben hayatım boyunca farklı bir şey söyleyen bir kişisel gelişimciye rastlamadım. Hepsi temelde aynı şeyleri anlatıyor. Neymiş efendim 'farkındalık'...
Sokayım farkındalığınıza...
İyice küfürbaz adam oldum. Ne yapalım Can Yücel'in dediği gibi 'Bana çok küfrediyorsun diyorlar. Bu kadar orospu çocuğunu nasıl anlatayım küfürsüz'...
Rahatsız olanlar siktirip gidebilir...
Kötü çocuklar ile yolumuza devam ederiz biz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder